Çağımız insanının en büyük çıkmazı, çaba gösterdiği yaşam denkleminde kendisine yeterince yer vermeksizin sürekli ve aşırı bir kazanma uğraşında olması.
İhtiyaç duymadığı halde ihtiyaç, istek sanıp peşinde koşturdukları, sürekli doyumsuz hissetmesi ve huzursuz halleri denklemin içerisinde.
Bu halleri ile kayıkta dengede kalmaya çalıştıkça sallanip sallanıp denize düşen kişının talihsiz portresinde.
İtalyanlar bu durumu “Dolce far niente” sözü ile çözmüş gibiler. Yani hiçbir şey yapmamanın tatlılığı ile.
Biraz durmak, dinlenmek, yavaşlamak, sakinleşmek, dinlemek, duymak, hissetmek insan olmanın önemli bileşenleri. Bunların farkına varmadan sadece koşuşturmak ise sonradan karşımıza “affluenza” yani mutsuzluk virüsü salgını olarak çıkıyor.
Arada durun ve hiçbir şey yapmamanın tadına varın.
Bakın o hiçliğin içerisinde ne sürprizler sizi bekliyor olacak.
Sevgiyle
Ibrahim H. KAYRAL